Peygamberimiz aleyhisselâma Mirac mülakatı sonunda şu üç şey verildi:

1. Elli vakit namaz sevabına denk, beş vakit namaz verildi.

2. Bakara sûresinin son âyetleri verildi.

3. Peygamberimiz aleyhisselâmın ümmetinden olup da, Allah'a şerik koşmayanlardan Mukhimat bağışlandı. 171

Yüce Allah:

" Yâ Muhammed! Bu namazlar, her gün ve gecede, 172 beş namazdır! 173 Amma, her namaz için, on sevab vardır! 174 Bu, yine, elli namaz demektir. 175

Bende söz bir olur, değişmez! 176

Her kim, bir hayr işlemek ister ve onu yapmazsa, o kimseye (bu iyi niyetinden dolayı) bir sevab yazılır, yaparsa on sevab yazılır.

Her kim de, bir kötülük yapmak ister, onu yapmazsa, ona birşey yazılmaz. O kötülüğü yaparsa, bir günah yazılır! " buyurdu. 177

Bakara sûresinin son iki ayetinde de, meâlen şöyle buyurulur:

" O Peygamber de kendisine Rabbinden indirilene iman etti, mü'minler de (iman ettiler).

Onlardan her biri:

Allah'a,

Allah'ın meleklerine,

Allah'ın kitablarına,

Allah'ın peygamberlerine inandı. Peygamberlerin hiçbirini, diğerlerinin arasından ayırmayız! (Hepsine inanırız. )

Dinledik! (Emrine) itaat ettik!

Ey Rabbimiz! Mağfiretini dileriz!

Son varış(ımız) ancak Sanadır! ' dediler.

Allah, hiçbir kimseye, gücünün yettiğinden başkasını yüklemez.

(Herkesin) kazandığı (hayır) kendi yararınadır.

Yaptığı (şer) de kendi zararınadır.

Ey Rabbimiz! Unuttuk yahut yanıldık ise, bizi tutup sorguya çekme!

Ey Rabbimiz! Bizden önceki (ümmet)lere yüklediğin gibi, üstümüze ağır bir yük yükleme!

Ey Rabbimiz! Takat getiremeyeceğimizi, bize yükleme!

Bizden (sâdır olan günahları) sil, bağışla! Bizi yarlığa! Bizi esirge!

Sen bizim Mevlâmızsın!

Artık, kâfirler güruhuna karşı da, bize yardım et! " 178

Mukhimat; insanı Cehenneme sürükleyen büyük ve tehlikeli günahlar, demektir. 179

Peygamberimiz aleyhisselâm, bir gün:

" İnsanı helake sürükleyen yedi şeyden sakınınız! " buyurmuştu.

" Yâ Rasûlallah! Nedir bu tehlikeli şeyler?" diye sordular.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

1. Allah'a şerik koşmak,

2. Sihir (büyü) yapmak,

3. Yüce Allah'ın öldürülmesini haram kıldığı nefsi, haksız yere öldürmek,

4. Faiz yemek,

5. Yetim malı yemek,

6. Savaş meydanından kaçmak,

7. Zinadan korunan, böyle birşey hatırından bile geçmeyen Müslüman kadınlarına zina isnad etmektir! " buyurdu. 180

-------------------------------------

171. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 422, Müslim , Sahih, c. 1, s. 157, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 393-394, Nesâî, Sünen, c. 1 , s. 224, Beyhakî, Delâilü'n-nübüvve, c. 2, s. 373, Begavî, Mesâbihu’s-sünne, c. 2, s. 179, Kadı Iyaz, eş-Şifâ, c. 1, s. 142, İbn Esîr, Câmiu'l-usûl, c. 12, s. 57, Kurtubî, c. 17, s. 94, Zehebî, s. 255, Diyarbekrî, Hamîs, c. 1, s. 312.

172. İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 14, s. 304, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 149, Müslim, c. 1, s. 146-147 Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 384, Kadı Iyaz. c. 1, s. 138, İbn Esîr, c. 12, s. 54, Zehebî, s. 266.

173. İbn Ebi Şeybe, c. 14, s. 304, Ahmed b. Hanbel, cc. 3, s. 148, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 93, Müslim, c. 1, s. 147, Kadı Iyaz, c. 1, s. 138, İbn Esir, c. 12, s. 54, Zehebî, s. 266-267.

174. İbn Ebi Şeybe, c. 14, s. 304, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 149, Müslim, c. 1, s. 147, Kadı Iyaz, c. 1, s. 138, İbn Esîr, c. 12, s. 54,

175. İbn Ebi Şeybe, c. 14, s. 304, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 149, Buhârî, c. 1, s. 93, Müslim, c. 1, s. 147, Beyhakî, c. 2, s. 384, Kadı Iyaz, c. 1 , s. 138, İbn Esîr, c. 12, s. 54, Zehebî, s. 267.

176. Buhârî, Sahih, c. 1, s. 93, Müslim, Sahih, c. 1 , s. 149, İbn Esîr, Câmiu'l-usûl, c. 12, s. 57.

177. İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 14, s. 304-305, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 149, Müslim, c. 1, s. 147, Beyhakî, c. 2, s. 384, Kadı Iyaz, c. 1 , s. 138, İbn Esîr, c. 12, s. 54.

178. Bakara: 285-286.

179. İbn Esîr, Nihâye, c. 4. S. 19.

180. Abdurrezzak, Musannef, c. 11 , s. 17, Buhârî, Sahih, c. 195, Müslim, Sahih, c. 1, s. 92, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 8, s. 20, 249.