Peygamberimiz Aleyhisselatn, Küba'dan Medine'ye hareket edeceği zaman, (dedesi Abdulmuttalib'in dayıları olan) Neccar oğullarının eşrafına haber saldı.

Onlarda, silahlanıp geldiler. 97

Peygamberimiz aleyhisselâmla Hazret-i Ebu Bekir'e selam verdiler ve:

" Güvenliğiniz sağlanmış ve sizlere boyun eğilmiş olarak develerinize bininiz! " dediler.

Cuma günü güneş yükselince Peygamberimiz aleyhisselâm devesi Kasvâya bindi.

Hazret-i Ebu Bekir arkasında, Neccaroğullarının eşrafı Müslümanlarda sağında, solunda ve çevresinde oldukları halde Medine'ye hareket etti. 98

Amr b. Avf oğulları toplanarak:

" Yâ Rasûlallah! Bizden usandığın için mi, yoksa bizim evimizden daha hayırlı bir yere gitmek için mi buradan çıkıp gidiyorsun?" dediler.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Te'külü'l-Kurâ karyesine [Medine'ye] gitmekliğim bana emir buyuruldu.

Devenin yolunu açınız! Nereye gideceği, ona emrolunmuştur! " buyurdu. 99

-------------------------------------

97. İbn Sa'd. Tabakâtü'l-kübrâ. d, s. 235, Buhârî, Sahih, c. 4, s. 266, İbn Esir, Câmiu'l-usûl, c. 11, s. 157, Zehebî, Târîhu'l-İslâm, s. 334, Semhûdî, Vefâu'l-vefâ, c. 1, s. 254.

98. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1 , s. 236, Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 1, s. 256.

99. Semhûdî, Vefâu'l-vetâ, c. 1, s. 256, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 1, s. 339, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 2, s. 240.