Ahrem b. Ebi'l-Avcâ'ın Süleym Oğullarına Gönderilişi

Seferin Tarihi, Mevkii ve Sebebi

Ahrem b. Ebi'l-Avcâ'ın Süleym oğullarına gönderilişi, Hicretin 7. yılında, Zilhicce ayında, umre yapılarak Medine'ye dönüşten sonra idi. 1

Süleym oğullarının yurtları; Hayber yakınında ve Necd'in yukarılarında idi.

Süleym oğulları, Süleym ve Narharreleri ile Vâdi'l-kurâ ve Teymâ'da otururlardı. 2

Nahl ovası ile Nakra arasındaki Cemum da, Süleym oğullarının yurtlarındandı3

Seferin sebebi; Süleym oğullarını İslâmiyete davet idi. 4

Peygamberimiz aleyhisselam, Süleym oğullarından Ahrem b. Ebi'l-Avcâ'ı, 50 kişilik askerî bir birliğin başına geçirerek İslâmiyete davet etmek üzere Süleym oğullarına yolladı.

Süleym oğulları hesabına casusluk yapan bir adam da, bu askerî birliğe katılmış bulunuyordu.

Mücahidler Medine'den ayrıldıklan zaman, Süleym oğullarının casusu, kavminin yanına bunlardan önce yetişip, 50 kişilik askerî bir birliğin kendilerinin üzerine gelmekte olduğunu haber verdi ve onları uyardı.

Süleym oğulları, çok sayıda asker topladılar ve çarpışmak için hazırlandılar.

İslâm mücahidleri onları, onlarda İslâm mücahidlerini gördüler.

Ahrem b. Ebi'l-Avca', gidip Süleym oğullarını İslâmiyete davet etti.

Süleym oğulları:

" Senin davet ettiğin şey bize gerekmez! " dediler.

Ahrem'in sözlerini dinlemediler. Müslümanlara ok yağdırmaya başladılar.

Bir müddet oklarla çarpışıldı.

Kendilerine yeni yardımcılar gelince, Süleym oğulları Müslümanları her taraftan kuşattılar, ortalarına aldılar, Müslümanlarla en şiddetli bir şekilde çarpıştılar.

İslâm mücahidlerinin hemen hepsi şehit oldu.

Yüce Allah hepsinden razı olsun!

Birlik kumandanı Ahrem de, ağır yaralar alarak şehitler arasına düştü. 5 Süleym oğulları, onu öldü sanarak bıraktılar. 6

Ahrem, ayılıp şehitler arasından kalktı, yavaş yavaş Medine yolunu tuttu. 7

Arkadaşlarından sağ kalabilenler de, onunla birlikte Medine'ye girdiler. B

Ahrem'in sağ kalan arkadaşları iki veya ikiden fazla olup, Medine'ye gelirken Ahrem'e yardım ettiler. 9

Ahrem'in Medine'ye gelişi, Hicretin 8. yılında Safer'in ilk gününde idi. 10

-------------------------------------

1. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 741, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 123, Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 379.

2. Kalkaşandî, Nihâyetü'l-ereb, s. 295.

3. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 6, Yak üt, Mu’cemu’l-büldân, c. 2, s. 163.

4. Vâkıdî, c. 2, s. 741, İbn Sa’d. c. 2, s. 123, İbn Seyyid, Uyûnu’l-eser, c. 2, s. 140.

5. Vâkıdî, c. 2, s. 741, İbn Sa'd, c. 2, s. 123, İbn Seyyid, c. 2, s. 149, 150, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 235, 236.

6. Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 263.

7. Vâkıdî, c. 2, s. 741, İbn Sa'd, c. 2, s. 123, İbn Seyyid, c. 2, s. 150, Ebu'l-Fidâ, c. 4, s. 236.

8. Ebu'l-Fidâ, c. 4, s. 236.

9. Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 263.

10. İbn Sa'd, Tabakât, c. 2, s. 123, İbn Seyyid, Uyun, c. 2, s. 150, Ebu'l-Fidâ, c. 4, s. 236 Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. s. 186.