Habeş Necaşî'si Ashama; Hicretin 9. yılında, Recep ayında Vefât etti. 657

Peygamberimiz aleyhisselam; arada acısu denizi bulunduğu ve karadan da günlerce gidilecek yerde olduğu halde, 658 Necaşî'nin Vefâtını, Vefât ettiği gün ashabına haber verdi, duyurdu659 ve:

" Arzınızın dışında Vefât eden kardeşinizin cenaze namazını kılınız! " buyurdu.

Sahabiler.

" Yâ Rasûlallah! Kimdir o?" diye sordular.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Necaşî Ashama'dır! 660 Bugün, Allah'ın salih kulu Ashama Vefât etti! 661 Kardeşiniz için Allah'tan mağfiret dileyiniz! " buyurdu. 662

Ashabıyla birlikte namazgâha663 veya Bakiyy kabristanına gitti. 664

Ashaba:

" Geliniz! Arkamda saf olunuz! " buyurdu. 665

Ashab, Peygamberimiz aleyhisselamın arkasında saf oldular. 666

Necaşî'nin Habeş ülkesindeki tabutu, Peygamberimiz aleyhisselama görününceye kadar, yukarı kalktı. 667

Rivayete göre; aradaki engeller kalkarak, sahabiler de onun tabutunu gördüler. 668

Peygamberimiz aleyhisselam ileri doğru vardı. 669 Cenaze üzerine kıldığı namaz gibi, 670 Necaşî'nin namazını da dört tekbirle kıldırdı. 671 Onun için Allah'tan mağfiret diledi. 672

Sonradan gelen haberler, Necaşî'nin cenaze namazı kılındığı gün Vefât etmiş olduğunu doğrulamıştır. 673

Peygamberimiz aleyhisselam, Necaşî'den başka hiç kimse için, gıyabî olarak cenaze namazı kıldırmamıştır.

Sanıldığına göre, bu, Necaşî'nin Hıristiyanlar arasında Vefât etmiş, yanında da kendisi için cenaze namazı kılacak bir kimse bulunmamış olmasından ileri gelmişti. 674

Peygamberimiz aleyhisselam Necaşî için cenaze namazı kılınmasını emrettiği zaman, münafıklar:

" Şu bir yabancı olan Necaşî'ye mi cenaze namazı kılmamızı emrediyor?! " diyerek, nifaklarını belli ettiler. 675

-------------------------------------

657. Taberî, Târîh, c. 3, s. 154, Süheylî, Ravdu'l-ünüf, c. 3, s. 262, Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 1, s. 318, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1, s. 109, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 139.

658. İbn Hazm, Cevâmiu's-Sîre, s. 11.

659. Mâlik, Muvatta', c. 1, s. 226, Abdurrezzak, Musannef, c. 3, s. 479, Buhârî, Sahih, c. 2, s. 71, İbn Hazm, Cevâmiu's-Sîre, s. 30, Süheylî, Ravd, c. 3, s. 262.

660. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 400, c. 4, s. 7.

661. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 319, Buhârî, c. 4, s. 246, Müslim, c. 2, s. 657.

662. Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 363, Buhârî, c. 4, s. 246, Müslim, c. 2, s. 657.

663. Mâlik, c. 1, s. 226, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 438-439, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 212.

664. İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 490, İbn Hazm, s. 30.

665. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 295.

666. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 295, İbn Mâce, Sünen, c. 1 , s. 490.

667. Süheylî, Ravdu'l-ünüf, c. 3, s. 262.

668. Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 139.

669. İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 490.

670. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 529.

671. Mâlik, c. 1, s. 226-227, Abdurrezzak, Musannef, c. 3, s. 479, Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 289, 438 439, Buhârî, c. 2, s. 71 , Müslim, c. 2, s. 657, Ebu Dâvud, c. 3, s. 212.

672. İbn İshak, İbn Hişam, c. 1, s. 365, Zehebî, c. 1 , s. 316, Ebu'l-Fidâ, c. 3, s. 77.

673. İbn Hazm, Cevâmiu's-Sîre, s. 11.

674. Zehebî, c. 1, s. 306, Ebu'l-Fidâ, c. 3, s. 78.

675. Süheylî, Ravdu'l-ünüf, c. 3, s. 262, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1 , s. 109.