Meşruluğu Kitab175 ve Sünnetle sabit olan176 ezan iman ve İslâm alâmetlerinden olduğu için, 177 Peygamberimiz aleyhisselâm ezan sesi işitilen yere baskın yapmazdı. 178

Gönderdiği askerî birliklere de:

" Bir mescid gördüğünüz veya müezzinin ezanını işittiğiniz zaman, oradan hiç kimseyi öldürmeyiniz! " buyururdu. 179

Hadis-i şeriflerde açıklandığı gibi:

1. Namaz için nida edildiği (ezan okunduğu) zaman, şeytan, ezanı işitmemek için yüzgeri edip kaçar!

Ezan bitince gelir, namaz için kamet getirilince yine yüzgeri edip kaçar. Kamet bitirilince, gelir insan ile insanın nefsi arasına sokulup:

'Filan şeyi hatırla! Filan şeyi hatırla! ' diyerek namazdan önce hiç de aklında olmayan şeyleri hatırlatır durur, kaç rekat kıldığını bilmez oluncaya kadar insanı meşgul eder." 180

2." Müezzinin sesinin yetiştiği yere kadar, insan cin... hiçbir şey yoktur ki, ezanı işitsin de, Kıyamet gününde müezzin lehinde şehadette bulunmuş olmasın! " 181

Müezzin, sesinin yetiştiği yer nisbetinde af ve mağfiret olunur, yaş kuru herşey onun lehinde şehadette bulunur.

3. Müezzinin davet ettiği cemaat namazına hazır olana da yirmibeş namaz (sevabı) yazılır ve onun iki namaz arasındaki (küçük) günahları da, bağışlanır. 182

4. Ezan ile kamet arasında yapılan dua geri çevirilmez. 183

5. Sabah ezanında, ezana:

" Essalâtu hayrun minennevm!

Essalâtu hayrun minennevm! " eklenir. 184

Beş vakit namazın kametleri getirilirken de:

" Kad kametissalah!

Kad kametissalah! " denilir. 185

6. Namaz ezanı, abdestli olunduğu halde okunur. 186

7. Müezzin:

" Allâhu ekber! Allâhu ekber! " dediği zaman

" Allâhu ekber! Allâhu ekber! " diyen,

Müezzin:

" Eşhedü en lâ ilahe illallah! " dediği zaman

" Eşhedü en lâ ilahe illallah! " diyen,

Müezzin:

" Eşhedü enne Muhammederresûlullah! " dediği zaman

" Eşhedü enne Muhammederresûlullah! " diyen,

Müezzin:

" Hayye alessalâh! " dediği zaman

" Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh! " diyen,

Müezzin:

" Allâhu ekber! Allâhu ekber! " dediği zaman

" Allâhu ekber! Allâhu ekber! " diyen,

Müezzin:

" Lâ ilahe illallah! " dediği zaman

Bütün kalbiyle " Lâ ilahe illallah" diyen kimse, Cennete girer. 187

8. Her kim, müezzinin şehadet getirdiğini işitince:

" Ben de Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına, O'nun bir ve şeriksiz olduğuna, Muhammed aleyhisselâmın da O'nun kulu ve resûlü olduğuna şehadet ederim.

Allah'ı Rabb, Muhammed aleyhisselâmı resûl, İslâmiyeti de din olarak kabul ettim" derse, günahları bağışlanır. 188

9. Her kim, ezanı dinleyince;

" Ey şu tam davetin ve kılınmak üzere olan namazın Rabbi olan Allah'ım! Muhammed aleyhisselâma vesileyi ve fazileti ihsan et! Kendisini, va'd buyurduğun Makam-ı Mahmud'a eriştiril 89 Şüphe yok ki, Sen va'd'inden dönmezsin! " 190 derse, Kıyamet gününde ona şefaat* vacip olur. 191

-------------------------------------

175. Cum'a: 9, Maide: 58.

176. İbn İshak, İbn Hişam , c. 2, s. 155, 156, Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 456, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 43, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 143, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 232, Dârimî, Sünen, c. 1, s. 214.

177. Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 483.

178. Buhârî, Sahîh, c. 1, s. 151, Ebu Dâvud, c. 3, s. 43, Tirmizî, Sünen, c. 4, s. 163, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 137.

179. İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 12, s. 367, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 448-449, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 43, Tirmizî, Sünen, c. 4, s. 120, Beyhakî, Sünen, c. 9, s. 108, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 315.

180. Mâlik, Muvatta. c. 1, s. 69-70, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 313, Buhârî, Sahîh, c. 1, s. 151, Müslim, Sahîh, c. 1 , s. 291, 292, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 142, 143.

181. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 35, Buhârî, Sahîh, c. 1, s. 151, Nesâî, Sünen, c. 2, s. 12.

182. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 411, Ebu Dâvud, c. 1, s. 142, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 240, Nesâî, Sünen, c. 2, s. 12.

183. Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 495, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 119, Ebu Dâvud, c. 1, s. 144, Tirmizî, Sünen, c. 1 , s. 416.

184. İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 237, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 1, s. 417.

185. Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 463, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1 , s. 140, Beyhakî, Sünen, c. 1, s. 417.

186. Abdurrezzak, Musannef, c. 1, s. 465 466, Tirmizî, Sünen, c. 1, s. 390.

187. Müslim, Sahîh, c. 1 , s. 289, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 145, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 1, s. 409, Begavî, Mesâbihu’s-sünne, c. 1, s. 33.

188. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 181, Müslim, c. 1, s. 290, Ebu Dâvud, c. 1, s. 145, Tirmizî, Sünen, c. 1 , s. 411, 412, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 238-239, Nesâî, Sünen, c. 2, s. 26.

189. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 354, Buhârî, Sahîh, c. 1, s. 152, Ebu Dâvud, c. 1, s. 146, Tirmizî, c. 1, s. 413, İbn Mâce, c. 1, s. 239, Nesâî, c. 2, s. 27, Beyhakî, c. 1, s. 410.

190. Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 1, s. 410.

* Şefaatim (Buhârî, Nesâî, Beyhakînin rivayetine göre).

191. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 354, Buhârî, c. 1, s. 152, Ebu Dâvud, c. 1 , s. 146, Tirmizî, c. 1, s. 413, İbn Mâce, c. 1, s. 239, Nesâî, c. 2, s. 27, Beyhakî, c. 1, s. 410.