Ebu Ubeyde b. Cerrah da, Hazret-i Ömer'e:

" Ey Hattab'ın oğlu! Resûlullah aleyhisselamın söylediği sözü işitmiyor musun?!

Şeytandan Allah'a sığın, görüşünü kına! " diyerek öğütlüyordu.

Hazret-i Ömer der ki:

" Utancımdan, 'Eûzu billahi mineş şeytânir racîm! ' diyerek Eûzu çektim. Ben hiçbir zaman o günkü gibi bir musibete uğramadım, sürçüp kaymadım!

Peygamber aleyhisselama hiçbir zaman başvurmadığım biçimde, o gün başvurmuştum!

Vallahi, o gün düştüğüm şüphelerden dolayı, kendi kendime 'Eğer benim görüşümde yüz adam olsaydı, hiçbir zaman bu muahede ve musalahayı kabul etmezdik! ' diyordum! 476

Müslüman olduğum günden beri hiç duymadığım şüpheyi, o gün duymustum! 477

Nihayet, Yüce Allah işin sonunu hayır ve rahmet kıldı.

Resûlullah aleyhisselam, böyle olacağını çok iyi biliyormuş.

Resûlullah aleyhisselama karşı yapmış olduğum şeyi tenhalarda hatırladıkça, tasalarım büyüdü, arttı. 478

O gün Resûlullah aleyhisselama karşı sarfetmiş olduğum sözlerimden duyduğum korkudan dolayı, akıbetin hayrolmasını umarak oruçlar tutmaktan, sadakalar vermekten, nafile namazlar kılmaktan, köleler azad etmekten geri durmadım! " 479

-------------------------------------

476. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 606, 607.

477. Zührî, Megâzî, s. 55, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 607, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 339, Süheylî, Ravdu'l-ünüf, c. 6, s. 490.

478. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 607.

479. İbn Seyyid, c. 2, s. 119.