Cüzamların Kimliği

Kahtan'ın soyundan gelen Cüzamların ata soyları şöyle sıralanır:

Cüzam Amr b. Adiy, b. Haris, b. Mürre, b. Üded, b. Zeyd, b. Yeşcüb, b. Ureyb, b. Zeyd, b. Kehlan, b. Sebe'.

Cüzam Amfin Haram ve Cüşem adlarında iki; Haram'ın da, Gatafan ve Efsa adlarında iki oğlu vardı.

Benî Dubeybler ile Benî Ba'celer ve daha başkaları da, Cüzam'a mensup oymaklardandır.

Rifâa b. Zeyd ile Arkadaşlarının Medine'ye Gelişi

Rifâa b. Zeyd el-Cüzamiyyü'd-Dübeybî, Hudeybiye barışından sonra, Hayber gazasından önce, kavminden bir cemaatle Medine'ye geldi. Peygamberimiz aleyhisselama bir köle hediye etti ve Müslüman oldu. Kendisiyle gelen Cüzamîler de Müslüman oldular.

Allah hepsinden razı olsun!

Rifâa'nın hediye ettiği kölenin adı Mid'am (Med'am), doğum yeri Hışma idi. Künyesi Ebu Selam'dı. Kendisi, Zenci idi.

Peygamberimiz aleyhisselam, Rifâa b. Zeyd için bir sancak bağlayıp, onu kavmine başkan yaptı.

Rifâa b. Zeyd, bir müddet Medine'de oturdu.

Yurduna döneceği zaman, yanında götürmek üzere bir yazı yazmasını Peygamberimiz aleyhisselamdan istedi.

Peygamberimiz aleyhisselam da, onun dileğini yerine getirdi, yazdırdığı yazıda şöyle buyurdu:

" Bismillâhirrahmânirrahîm!

Bu, Muhammed Resûlullah'tan, Rifâa b. Zeyd için yazılan yazıdır:

Ben onu bütün kavmine gönderdim.

Onlar, aralarına girmiş, kendileriyle birlik kurmuş olanları, Allah'a ve Allah'ın Resûlüne (Müslümanlığa) davet edeceklerdir.

Onların davetine yönelenler, Allah'ın ve Resûlünün cemaati arasına girmiş olurlar.

İslâmiyetten yüz çevirenlere, kaçınanlara ise, iki ay eman mühleti vardır."

Rifâa b. Zeyd Peygamberimiz aleyhisselamın yazısını kavmine götürüp okuyunca, Cüzamlar Müslüman oldular>

Allah onlardan razı olsun!

Cüzamlar, Haneye, Recla Harresine gidip orada oturdular. 642

Cüzamlara zekat hakkında da yazı yazılıp; onda, hayvan zekatının nasıl ve ne kadar verileceği bildirildi. Bu zekat ile beşte bir verginin Übey b. Anbese'ye veya onların gönderecekleri kişilere teslimi de emir buyuruldu. 643

-------------------------------------

642. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 243.

643. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 270.