Seferin Tarihi, Mevkii ve Sebebi

Hadıra seferi, Hicretin 8. yılında Şaban ayında vuku bulmuştur. 177 Hadıra; Necd'de Muhariblerin yurtları ndandır. 178 İbn Âmir'in bostanının yanındadır ve Medine'ye uzaklığı yirmi mildir. 179

Benî Gatafanlar, Necd'de Muhariblerin yurdu olan Hadıra'da oturmakta idiler. 180 Hicretin 7. yılında, Benî Fezârelerle Cinab'da toplanıp Medine'ye baskın yapmak istedikleri haber alınınca, Beşir b. Sa'd 30 kişilik bir birlikle üzerlerine gönderilmişse de, onların etrafa dağıldıkları görülmüştü. 181

Peygamberimiz aleyhisselam, Ebu Katâdeyi de, 15 kişilik bir birliğin başında, Hadıraya gönderdi. 182

Abdullah b. Ebi Hadrad'ın bildirdiğine göre, gönderirken de:

" Geceleri yürüyünüz, gündüzleri gizleniniz! Dağınık düzenle dört taraftan kuşatarak Gatafanlara birden baskın yapınız. Kadınları ve çocukları öldürmeyiniz! " buyurdu.

Gatafanların nahiyesine varınca, Ebu Katâde, Allah'ın buyruklarını yerine getirmelerini, yasakladıklarından sakınmalarını mücahidlere tavsiye etti. 183

Herkesi, ikişer ikişer arkadaş yaptı. 184

Kumandanın verdiği direktife göre, ölmedikçe, hiç kimse arkadaşından ayrılmayacak, dönünce, arkadaşı hakkında kumandanına bilgi verecek, " Onun hakkında bir bilgim yok! " diyemeyecekti. 185

Kumandan tekbir getirdiği zaman bütün mücahidler tekbir getirecekler, kumandan hücuma geçtiği zaman da, bütün mücahidler hücuma geçeceklerdi. Kaçan düşmanları yakalamak için arkalarına düşülüp birlikten uzaklaşılmayacaktı. 186

Gatafanların yurduna geceleyin varıldı.

Birliğin kumandanı Ebu Katâde, mücahidleri ikişer ikişer keşfe gönderdi. Gönderirken:

" Birbirinizden hiç ayrılmayacaksınız!

Herhangi birinizin yanında arkadaşını göremediğim zaman, ona, arkadaşının ne olduğunu soracağım!

Sakın, kaçanı yakalamak için ardına düşüp birbirinizden uzaklaşmayınız! " dedi. 187

Mücahidler, Gatafanların konak yerini öğrendiler. 138

Yatsı vakti olunca, kumandanı 89 Ebu Katâde kılıcını sıyırdı. Mücahidler de kılıçlarını sıyırdılar. 190

Kumandan tekbir getirdi. Mücahidler de tekbir getirdiler. 191

Kumandan hücuma geçti. Mücahidler de hücuma geçtiler. 192

Benî Gatafanların konak yerindeki büyük bir topluluğa saldırdılar.

Gatafanların savaş erleri mücahidlerle çarpışmaya başladılar.

Gatafanların en şerefli kişileri öldürüldüler. 193

Benî Gatafanlardan, uzun boylu bir adam, kılıcını sıyırıp parlatarak geri geri gidiyor ve:

" Ey Müslüman! Cennete gel! Cennete! " diyordu. 194

Abdullah b. Ebi Hadrad, onun ardına düştü. 195

Abdullah'a, arkadaşı:

" Kumandanımız, kaçanı yakalamak için arkasından gitmeyeceğimiz hakkında bize tenbihatta bulunmuştu. Geri dön! " dedi.

Arkadaşı, Abdullah'ın düşmanın arkasını bırakmadığını görünce de:

" Vallahi, ya geri döneceksin, ya da seni kumandana haber vereceğim! " dedi.

Abdullah, arkadaşının tavsiyesine yanaşmadı ve:

" Vallahi, ben onu takip edeceğim! " dedi ve takip etmeye devam etti. 196

Adam, yine:

" Cennete gel, Cennete! " diyor, mücahidlere hakaret ediyordu. 197

Arkadaşı, Abdullah'a:

" Uzaklaşma! Kumandanımız, kaçanı kovalamaktan bizi men etti! ?

Yâhû! Nereye gidiyorsun?!

Vallahi, Ebu Katâde'nin yanına gittiğim ve seni benden sorduğu zaman, bu yaptığını ona haber vereceğim! " diyerek seslenmekte idi. 198

Abdullah, adama yaklaştı, yetişti ve bir ok atıp onu kafasından vurdu.

Adam, yine:

" Ey Müslüman! Cennete yaklaş! " dedi. 199

Abdullah ona yaklaşmadı. Bir ok daha attı, adamı ölü olarak yere düşürdü. Adamın kılıcını aldı. 200 Başını gövdesinden ayırdı.

Pek çok deve ve davar iğtinam edildi. 201

Abdullah b. Ebi Hadrad, Ebu Katâde'nin yanına varmadan önce, arkadaşıyla buluşup, ona:

" Kumandanım beni senden sordu mu?" diye sordu.

Arkadaşı:

" Evet! Bana ve sana çok kızdı! " dedi ve ganimetlerin biraraya toplandığını, Benî Gatafanların ileri gelenlerinin öldürüldüğünü haber verdi.

Ebu Katâde, Abdullah'ı çok kınadı.

Abdullah; bir adamın ardına nasıl ve niçin düşüp gittiğini, onun söylediklerini, kendisini nasıl öldürdüğünü Ebu Katâdeye birer birer haber verdi.

Esir alınan kadınları hayvanlara bindirdiler. Kınlarına sokulu kılıçları devenin semerine astılar. 202 Medine'ye yöneldiler. 203

İğtinam edilen deve ve davarlar sürülüp Medineye getirildi. Mücahidler arasında bölüştürüldü. 204 İğtinam edilen mallar, 200 deve ile205 1. 000 206 veya 2. 000 davardı. 207

Ganimetin beşte biri ayrıldıktan sonra, kalan beşte dördü mücahidler arasında bölüştürüldü.

Her hisseye ya 12'şer deve veya bir devenin karşılığı olarak 10 davar hesabıyla tutarları olan davarlar düşmüştü. 208

Benî Gatafanlardan, ayrıca esirler de alınmıştı. 209

Esirler arasında dört de kadın vardı. 210 Bunlar, Benî Gatafanların eşraf ve ileri gelenlerinin kadınları idiler. 211

Esirler mücahidler arasında bölüştürüldüğü zaman, Ebu Katâde'nin hissesine bir kadın düşmüştü. 212

Mahmiyye b. Cez, Peygamberimiz aleyhisselamın yanına gelerek:

" Ebu Katâde'nin hissesine bir kadın düşmüş... Allah'ın nasip edeceği ilk ganimetten bana birkadın vermeyi vaad buyurmuştun! " dedi. 213

Peygamberimiz aleyhisselam, Ebu Katâde'ye haber gönderip:

" Senin hissene bir kadın mı düştü?" diye sordu.

Ebu Katâde de:

" Esir kadınlardan bir kadını, ganimetin beşte biri çıkarıldıktan sonra, kendim için almıştım! " dedi. 214

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Onu bana bağışla! " buyurdu.

Ebu Katâde de:

" Olur yâ Rasûlallah! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam, o kadını Ebu Katâde'den alıp Mahmiyye b. Cez'e verdi. 215

-------------------------------------

177. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 6, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 132, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1, s. 381.

178. İbn Sa'd, Tabakât, c. 2, s. 132, Yâkût, Mu'cemu'l-büldân, c. 2, s. 377.

179. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 6.

180. İbn Sa'd, c. 2, s. 132, Belâzurî, c. 1, s. 381.

181. Vâkıdî, c. 2, s. 728, İbn Sa'd, c. 2, s. 120, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 2, s. 166.

182. İbn Sa'd, c. 2, s. 132, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 161, Zehebî, Megâzî, s. 434, Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. 1, s. 191, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 76, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 204, Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 2 s. 284.

183. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778.

184. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

185. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778.

186. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

187. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

188. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s: . 11.

189. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

190. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s: . 778.

191. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s: . 778 Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

192. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s: . 11.

193. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 779, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 132, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 161 , Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. 1, s. 191, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 204.

194. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 2, s: . 288.

195. Vâkıdî, c. 2, s. 778, Ahmed b. Hanbel, c. 6, s. 11, Zürkânî, c. 2, s. 288.

196. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

197. Vâkıdî, c. 2, s: . 778, 779, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 288.

198. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 778, 779.

199. Vâkıdî, c. 2, s. 778, 779, Ahmed b. Hanbel, c. 6, s. 11.

200. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s: . 779, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

201. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s: . 11.

202. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 779.

203. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 11.

204. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 779, 780.

205. Vâkıdî, c. 2, s. 780, İbn Sa'd, Tabakâtü’l-kübrâ, c. 2, s. 132, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 161, Kastalânî, Mevâhibü'l-ledünniye, c. 1 , s. 191, Diyarbekrî, Târîhu'l-hamîs, c. 2, s. 76, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 204.

206. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 780.

207. İbn Sa'd, c. 2, s. 132, İbn Seyyid, c. 2, s. 161, Kastalânî, c. 1 , s. 191, Diyarbekrî, c. 2, s. 76, Halebî, c. 3, s. 204.

208. Vâkıdî, c. 2, s. 780, İbn Sa'd, c. 2, s. 132, 133, Taberî, Târîh, c. 3, s. 106, İbn Seyyid, c. 2, s. 161 , Halebî, c. 3, s. 204.

209. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 780, İbn Sa'd, c. 2, s. 132.

210. Vâkıdî, c. 2, s. 780, Taberî, Târih, c. 3, s. 106, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 285.

211. Taberî, Târih, c. 3, s. 106.

212. Vâkıdî, c. 2, s. 780, İbn Sa'd, c. 2, s. 133, Taberî, c. 3, s. 106.

213. Vâkıdî, c. 2, s. 780, Halebî, İnşân, c. 3, s. 204, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 2, s. 285.

214. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 780.

215. Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 780, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 133, Taberî, Târih, c. 3, s. 106.