Abdullah b. Amr b. As der ki:

" Resûlullah aleyhisselamla birlikte Taife giderken, bir kabre rastladık.

Resûlullah aleyhisselam:

'Bu kabir Ebu Rigal'in kabridir. Kendisi, Harem'de bulunur ve onunla korunurdu.

Harem'den çıkınca, kavminin uğradığı azaba o da uğrayıp öldü ve buraya gömüldü.

Buna alâmet de, kendisinin yanına gömülmüş olan altından bir daldır.

Kabri açarsanız, onun yanındaki altın dala rastlarsınız! ' buyurdu.

Halk, hemen kabri açmaya giriştiler ve altın dalı bulup çıkardılar." 357

Ebu Rigal, bu altın dala asa gibi dayanırdı.

Bu dalın ağırlığı yirmi rıtldan fazla idi. 358

Rıtl; oniki ukiyye, bir ukiyye de kırk dirhem olduğuna göre, altın dalın ağırlığı bin dirhemi aşıyordu.

Rivayete göre; Ebu Rigal, Semûd kavminden olup, Sakîflerin atası idi. 359

Ebu Rigal'in uğradığı azab ise, şundandı:

Salih Peygamber aleyhisselam, onu Mekke tarafına zekat ve sadaka tahsildarı olarak göndermişti.

Ebu Rigal, yüz koyunlu bir adamın yanına vardı.

Ona:

'Beni sana Resûlullah gönderdi' dedi.

Adam:

'Resûlullahın elçisi, hoşgeldi, safa geldi. İstediğini al! ' dedi.

Ebu Rigal, sütlü koyunu aldı.

Adam:

'O, anasının ölümünden sonra sağ kalan şu çocuğundur! Onun yerine, on koyun al' dedi.

Ebu Rigal:

'Hayır! ' dedi.

Adam:

'Yirmi koyun al! ' dedi.

Ebu Rigal:

'Hayır! ' dedi.

Adam:

'Elli koyun al! ' dedi.

Ebu Rigal:

'Hayır! ' dedi.

Adam:

'Şu sütlü koyundan başka, koyunların hepsini al! ' dedi. 360

Annesiz kalan çocuk, o bir koyunun sütü ile beslenmekte idi. 361

Ebu Rigal:

'Hayır! ' dedi.

Bunun üzerine, adam:

'Eğer sen süt içmeyi seversen, ben de severim! ' diyerek, ok çantasındaki okları yere serdi.

Sonra da:

'Ey Allah'ım! Sen şahit ol! ' dedi. Yayına yerleştirip attığı bir okla Ebu Rigal'i öldürdü.

'Bunun haberi, Allah'ın peygamberine benden önce erişmesin! ' dedi.

Salih Peygamberin yanına varıp Ebu Rigal'in yaptıklarını ona haber verdi.

Salih aleyhisselam ellerini göğe kaldırdı ve üç kere:

'Ey Allah'ım! Ebu Rigal'e lanet et! ' diyerek dua etti. 362

Ebu Rigal'i öldüren, Kays b. Aylanlardan Münebbih b. Hevâzin'in oğlu Sakîf idi. 363

-------------------------------------

357. Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 181, 182, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 6, s. 156, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 4, s. 347, Suyûtî, Hasâisu'l-kübrâ, c. 2, s. 98-99.

358. Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 3, s. 30.

359. Firuzâbâdi, Kâmüsu'l-muhît, c. 3, s. 396-397.

360. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 1007-1008.

361. Yâkût, Mu'cemu'l-büldân, c. 3, s. 53.

362. Vâkıdı, Megâzı, c. 3, s. 1008.

363. İbn Kuteybe, Kitâbu'l-maârif, s. 41.