İSLÂM TARİHİ / MEDİNE DEVRİ |
| |
Esmâ (Ümeyme) binti Numanu'l-Kindî'nin Zevceliğe Kabul Olunmasının Peygamberimiz aleyhisselama Teklif Edilişi ve Medine'ye Getirilişi |
Hicretin 9. yılında, Rebiülevvel ayında, 571 Numan b. Ebi'l-Cevn b. Esvedü'l-Kindî Peygamberimiz aleyhisselamın yanına Müslüman olarak gelmişti. Kendisi Necd'de otururdu. 572
Numan b. Ebi'l-Cevn, kral hanedanındandı. 573
Numan b. Ebi'l-Cevn:
" Yâ Rasûlallah! Amcasının oğlu ile evli iken onun ölümü ile dul kalıp sana varmayı arzu eden, Araplar içinde en güzel bir dulu sana nikahlayayım mı?" diyerek, kızını Peygamberimiz aleyhisselama zevce olarak vermeyi teklif etti.
Peygamberimiz aleyhisselam da, onunla evlenmek için, oniki buçuk ukiyye mehir verdi.
Numan b. Ebi'l-Cevn:
" Yâ Rasûlallah! Esma (Ümeyme)'nin mehrini kısma! " dedi.
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Ben ne kadınlarımdan hiçbirine bundan üstün mehir verdim, ne de kızlarımdan hiçbirine hiçbir kimse bundan üstün mehir verdi" buyurdu.
Numan b. Ebi'l-Cevn:
" Yâ Rasûlallah! Aileni yanına getirmek üzere bir adam gönder! Ben de göndereceğin adamla birlikte gideyim. Aileni sana onun yanında göndereyim" dedi. 574
Peygamberimiz aleyhisselam, ashabından Ebu Useydü's-Sâidî'yi Numan b. Ebi'l-Cevn'le birlikte gönderdi.
Numan b. Ebi'l-Cevn kızı Esma (Ümeyme) Hatunun yurduna vardığı zaman, o, evinde oturuyordu.
Yanına girmesi için, Ebu Useyd'e izin verildi.
Ebu Useyd:
" Resûlullah aleyhisselamın kadınlarını, erkeklerden hiçbir erkek göremez. 575
Senin mahremin olmayan erkekler, seninle ancak perde arkasından konuşabilirler! " dedi.
Esma (Ümeyme) Hatun öyle yaptı.
Ebu Useyd, orada üç gün kalıp dinlendikten sonra. 576 Esma binti Numan'ı deve üzerinde, hevdeç içinde, 577 ebesi olan dadısı da yanında olduğu halde578 oradan alıp Medine'ye getirdi ve Benî Sâidelerin köşküne indirdi.
Bu köşk, Zübab dağının arkasındaki Şavtta, 579 Şavt diye anılan hurma bahçesinin içinde idi. 580
Benî Sâide kadınları, Esma (Ümeyme) binti Numan Hatunun yanına girerek:
" Hoşgeldin! " dediler.
Esma Hatunun yanından çıkanlar, hep, onun güzelliğinden bahsediyorlardı. 581
Ebu Useydü's-Sâidî, Esma (Ümeyme) Hatunu getirdiğini, o sırada Benî Amr b. Avfların yanında bulunan Peygamberimiz aleyhisselama gidip haber verdi. 582
Hazret-i Ömer'in kızı ve Peygamberimiz aleyhisselamın zevcesi olan Hazret-i Hafsâ, Hazret-i Âişe'ye:
" Sen onu kınala! Ben de onun saçını tarayayım! " demiş ve böyle yapmışlardı.
Sonra, bunlardan birisi Esma Hatunun yüzünün ve vücudunun güzelliğini kıskanarak, ona:
" Peygamber aleyhisselam, yanına girdiği kadının:
'Senden Allah'a sığınırım! ' demesinden hoşlanır! 583
Sen kral hanedanındansın.
Resûlullah aleyhisselam senin yanına girip senden hazlanmak isteyince, ondan Allah'a sığın!
O zaman sen kendisinin hoşuna gidersin, makbulü olursun! " diyerek telkinde bulundu. 584
Peygamberimiz aleyhisselam ashabıyla birlikte Şavt bahçesine kadar yürüyerek gittiler. Oradaki iki bahçenin yanına eriştikleri zaman, ikisinin arasında oturdular.
Peygamberimiz aleyhisselam, onlara:
" Siz şurada oturunuz! " buyurduktan sonra, kendisi, kendisi için getirilmiş olan Esma (Ümeyme) Hatunun Şavt'ta konuklandığı eve gitti.
O sırada Esma (Ümeyme) Hatunun dadısı da yanında bulunuyordu. 585
Peygamberimiz aleyhisselam Esma Hatunun yanına girdi. 586 Kapıyı kapattı. 587
Esma Hatuna:
" Kendini bana bağışla! " buyurdu.
Esma Hatun:
" Bir kraliçe, kendisini, uydusunu hiç bağışlar mı?! " dedi.
Peygamberimiz aleyhisselam, onun hırçınlığını yatıştırmak için, elini onun üzerine koymak istedi. 588
Esma Hatun, hoşlanmıyomnuş gibi davranarak: 589
" Senden Allah'a sığınırım! " dedi. 590
Yüzünü elleriyle kapatü. 591 Gömleğini yüzüne çekti. Peygamberimiz aleyhisselamdan gizlendi. 592
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Demek sen benden Allah'a sığınıyorsun hâ?! " buyurdu.
Esma Hatun sığınma sözünü üç kere tekrarladı. 593
Peygamberimiz aleyhisselam:
" Sen pek Büyük bir Makama sığındın! 594
Sen pek Büyük bir Makama sığındın! 595
Sen pek Büyük bir Makama sığındın! 596
Allah'a sığınan emîn olur! 597
Git, ev halkına kavuş! " buyurdu. 598
Hemen ondan yüzünü çevirdi. 599
Sahabilerinin yanına vardı ve:
" Ey Ebu Useyd! Râzife denilen beyaz keten kumaşından yapılmış iki elbise giydirip, onu ev halkına götür, kavuştur! " buyurdu. 600
Ebu Useyd, Peygamberimiz aleyhisselamın emrini yerine getirdi. 601
Esma Hatun dönüp yanlarına vardığı zaman, kavmi bağrıştılar
" Sende muhakkak bir yaramazlık var! 602
Senin başına ne felaket geldi?" dediler.
Esma Hatun:
" Aldatıldım! (Tuzağa düşürüldüm! )603 Bana şöyle şöyle denildi" diyerek kendisine söylenilenleri birer birer anlatınca, 604 ev halkı Esma Hatuna:
" Sen bizi Araplar içinde teşhir ettin, dillere düşürdün! " dediler.
Esma Hatun, Ebu Useydü's-Sâidî'ye:
" Olan oldu artık! Ben şimdi ne yapayım? Sen bana onu söyle?" dedi.
Ebu Useydü's-Sâidî:
" Sen evinde otur! Mahrem olmayana örtülü bulun!
Resûlullah aleyhisselamdan sonra, hiçbir talip de seninle evlenmeyi umamaz!
Çünkü, sen Resûlullah aleyhisselamın kadınlarından, mü'minlerin analarındansındır! " dedi.
Hazret-i Esma; Necd'deki ev halkının yanında, Hazret-i Osman'ın halifeliği zamanında Vefât edinceye kadar oturdu.
Hiçbir yabancıya görünmedi.
Hiçbir talip de, kendisiyle evlenme talebinde bulunamadı. 605
Hazret-i Esma; Peygamberimiz aleyhisselama karşı-aldatılarak-yapmış olduğu çirkin hareketinden dolayı:
" Beni 'Sakıyye=bedbaht kadın! ' diyerek çağırınız! " derdi. 606
Yüce Allah ona rahmet ve mağfiret ihsan buyursun!
-------------------------------------
571. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 145, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1 , s. 457, Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 2, s. 185, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 234.
572. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 143, Zehebî, Siyeru a’lâmi’n-nübelâ, c. 2, s. 184.
573. İbn Sa'd, c. 8, s. 144, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 498, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 1664.
574. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 143.
575. İbn Sa'd, c. 8, s. 143-144, Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 2, s. 184.
576. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 144.
577. İbn Sa'd, c. 8, s. 144, Zehebî, c. 2, s. 185.
578. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164, Bedrüddin Aynî, Um detü'l-kârî, c. 20, s. 231.
579. Aynı kaynaklar.
580. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 488, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 163.
581. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 144, Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 2, s. 185.
582. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 144.
583. İbn Sa'd, c. 8, s. 144-146, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1, s. 457, Zehebî, c. 2, s. 185.
584. İbn Sa'd, c. 8, s. 144-146, Belâzurî, c. 1, s. 457, Zehebî, c. 2, s. 185, İbn Hacer, c. 4, s. 234.
585. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 163-164, Bedrüddin Aynî, c. 20, s. 231.
586. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 146, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164.
587. İbn Sa'd, c. 4, s. 146, İbn Hacer, c. 4, s. 234.
588. Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164, İbn Hacer, c. 4, s. 234.
589. Buhârî, Sahih, c. 6, s. 164, Bedrüddin Aynî, Umdetu'l-kârî, c. 20, s. 232.
590. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 146, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164, Belâzurî, Ensâbu'l-eşrâf, c. 1, s. 456, Yâkubî, Târîh, c. 2, s. 86.
591. Belâzurî, c. 1, s. 458, Yâkubî, c. 2, s. 86.
592. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, Belâzurî, c. 1, s. 458 Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 2, s. 185, B. Aynî, c. 20, s. 232, İbn Hacer, Fethu’l-bârî, c. 9, s. 313.
593. Belâzurî, c. 1, s. 458, Yâkubî, c. 2, s. 86, B. Aynî, c. 20, s. 232.
594. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164, Belâzurî, c. 1. S. 458.
595. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, Belâzurî, c. 1, s. 458, Bedrüddin Aynî, c. 20, s. 232, İbn Hacer, c. 9, s. 313.
596. Belâzurî, c. 1, s. 458, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 4, s. 1786, İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 7, s. 17, Bedrüddin Aynî, Umde, c. 20, s. 232.
597. İbn Sa'd, c. 8, s. 145, Belâzurî, c. 1, s. 456.
598. İbn Sa'd, c. 8, s. 145, Belâzurî, c. 1, s. 456-458, İbn Abdilberr, c. 4, s. 1786.
599. Belâzurî, c. 1, s. 456 457, İbn Abdilberr, c. 4, s. 1786.
600. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 498, Buhârî, c. 6, s. 164, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 234.
601. İbn Sa'd, c. 8, s. 146.
602. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, Belâzurî, c. 1, s. 457, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 234.
603. İbn Sa'd, c. 8, s. 146, İbn Hacer, c. 4, s. 234.
604. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s. 146.
605. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 8, s, s. 146, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 234.
606. İbn Sa'd, Tabakât, c. 8, s. 146, Zehebî, Siyeru a'lâmi'n-nübelâ, c. 2, s. 185, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 4, s. 234.