Hicretin 9. yılında, Rebiülâhir ayında. 607 Cüdde (Cidde)608 Şuaybe iskelesi halkının609 Habeşlerden bir cemaatin610 gemiler içinde611 Mekke yakınlarına kadar612 geldiklerini gördükleri haberi alınınca, Alkame b. Mücezzizü'l-Müdlicî 300 kişilik askerî bir birlikle yola çıkarıldı.

Mücahidler, denizdeki adaya kadar ilerlediler. 613

Adada Habeşliler eğleşirlerdi. 614

Mücahidler adaya çıkmak ve adalılarla karşılaşmak istedikleri sırada615 çıkan rüzgâr denizi dalgalandırmaya ve kabaran dalgalar kendilerine doğru gelmeye başlayınca, geri dönüp dalgalardan kaçtılar, adaya çıkmaktan vazgeçtiler. 616

Alkame ve arkadaşları, hiçbir düşmanla karşılaşıp çarpışmadılar. 617

Medine'ye doğru dönüldüğü ve bazı konak yerlerinde bulunulduğu sırada, mücahidlerden bazıları, ailelerinin yanına daha çabuk dönmek için Alkame'den izin istediler.

Alkame de, onlara izin verdi. 618

Abdullah b. Huzâfe, dönmekte acele edenler arasında idi. 619

Alkame onu evlerine çabucak dönmek isteyenlere kumandan tayin etti.

Abdullah b. Huzâfe şakacı bir zâttı.

Abdullah b. Huzâfe'nin arkadaşları, yolun bir kesiminde bulundukları sırada, ateş yakmışlardı. 620 Onunla hem ısınıyorlar, hem de üzerinde yemek pişiriyorlardı. 621

Abdullah b. Huzâfe, arkadaşlarına:

" Beni dinlemek, bana itaat etmek, size düşen bir vazife değil midir?" diye sordu.

" Evet! Seni dinlemek ve sana itaat etmek bizim vazifemizdir! " dediler.

Abdullah b. Huzâfe:

" Ben size neyi emredersem, onu muhakkak yapar mısınız?" diye sordu.

" Evet! Yaparız! " dediler. 622

Abdullah b. Huzâfe:

" Öyleyse, ben şu yaktığınız ateşin içine sıçrayıp girmenizi, size kesin bir emirle emrediyorum! " dedi.

Bazıları, arkadaşlarının kendilerini ateşin içine atacaklarını sanarak onları elbiselerinden tutup geri çekmek, kendilerinin ateşe girmelerine engel olmak için ayağa kalktılar.

Bunun üzerine, Abdullah b. Huzâfe:

" Oturun! Ben size şaka yapmıştım! " dedi.

-------------------------------------

607. Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 7, İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 2, s. 163, Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 382.

608. İbn Sa'd, Tabakât, c. 2, s. 163.

609. Vâkıdî, Megâzı, c. 3, s. 983.

610. Vâkıdî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 222, Zürkânı, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 3, s. 49.

611. Vâkıdî, c. 3, s. 983, Belâzurî, c. 1, s. 382.

612. Belâzurî, c. 1, s. 382.

613. Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 207, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 2, s. 227.

614. Diyarbekrî, Târîhu’l-Hamîs, c. 2, s. 120.

615. Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 3, s. 50.

616. Vâkıdî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163, İbn Seyyid, c. 2, s. 207, İbn Kayyım, c. 2, s. 227.

617. İbn İshak. İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 289, Vâkıdî, c. 3, s. 983, Belâzurî, c. 1, s. 382, Diyarbekrî, c. 2, s. 120.

618. Vâkıdî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163.

619. İbn Sa’d, c. 2, s. 163, İbn Seyyid, c. 2, s. 207, İbn Kayyım, c. 2, 3. 221.

620. İbn İshak. İbn Hişam, c. 4, s. 289, Vâkıdî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163, İbn Kayyım, c. 2, s. 227.

621. Vâkıdî, c. 3, s. 983, İbn Sa'd, c. 2, s. 163, İbn Seyyid, c. 2, s. 207.

622. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 289.