Abdullah b. Mes'ud der ki:

" Resûlullah aleyhisselamla birlikte Tebükte bulunduğum sırada, geceyarısı kalktim.

Ordugâhın bir köşesinde, bir ateş ışığı gördüm. Bir bakayım diye ışığa doğru gittim. 308 Oraya varınca ne göreyim!

Resûlullah aleyhisselam, Ebu Bekir ve Ömer oradalar!

Abdullah Zülbicâdeyn ölmüş! Ona kabir kazmışlar, Resûlullah aleyhisselam kabrin içine inmiş!

Ebu Bekir ile Ömer, Abdullah'ın cesedini kabre indirmekteler.

Resûlullah aleyhisselam:

'Kardeşinizi bana yaklaştırınız! ' buyuruyor.

Abdullah kabre indirilip yanının üzerine yatırılınca, Resûlullah aleyhisselam:

'Ey Allah'ım! Ben ondan razı ve hoşnut olarak akşamladım! Sen de ondan razı ve hoşnut ol! ' diyerek dua etti. 309

Vallahi, ben ondan onbeş yıl önce Müslüman olmuştum. 310

'Keşke şimdi şu kabrin sahibi ben olsaydım! ' dedim." 311

Yüce Allah ikisinden de razı olsun!

-------------------------------------

308. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 171, Halebî, İnsanu'l-uyûn, c. 3, s. 118.

309. İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 171, Vâkıdî, Megâzı, c. 3, s. 1014 İbn Esir, Usdu'l-gâbe, c. 3, s. 228, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 5, s. 18.

310. İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1014. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 3, s. 228.

311. İbn İshak, İbn Hişam, Sîre. c. 4, s. 171, Vâkıdî, c. 3, s. 1014, İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 3, s. 228, Ebu'l-Fidâ, el-Bidâye ve'n-nihâye, c. 5, s. 18.