Benî Selâmanların Kimlikleri, Yurtları ve Temsilcilerinin Medine'ye Ne Zaman ve Kaç Kişi Olarak Geldikleri

Benî Selâmanlar, Kahtan'ın soyundan gelen Kudâa kabilelerinden idiler. 261

Benî Selâmanların ata soyları şöyle sıralanır: Benî Selâman b. Sa'd, b. Zeyd, b. Leys, b. Sûd, b. Eslem, b. Elhâfî, b. Kudâa. 262

Benî Selamanlar, Cinab'da* otururlardı. 263

Benî Selâman temsilcileri Medine'ye Hicretin 10. yılında, Şevval ayında geldiler, yedi kişi idiler. 264

Temsilcilerin başında Habib b. Amrü's-Selâmanî bulunuyordu.

Habib b. Amr der ki:

" Biz, Benî Selâman temsilcileri olarak Resûlullah aleyhisselamın yanına vardık.

Yedi kişi idik.

Resûlullah aleyhisselama, Mescidin dışında, çağrıldığı cenazeye giderken rastladık ve:

'Esselamü aleyke yâ Rasûlallah! ' dedik.

Selamımıza:

'Ve aleyküm! ' diyerek karşılık verdi ve bize:

'Siz kimsiniz?' diye sordu.

'Biz Selâmanlardanız! İslâmiyet üzere sana bey'at edelim diye geldik.

Biz, arkamızdaki kavmimizden olanların da temsilcisiyiz! ' dedik.

Resûlullah aleyhisselam, uşağı Sevban'a dönerek:

'Bu elçileri, elçilerin indirilmekte olduğu yere indir! ' buyurdu." 265

Benî Selâman temsilcileri Remle binti Hâris'in konağına indirildiler. 266 Müslüman oldular. 267

Allah onlardan razı olsun!

Öğle namazının ezanını işitince, Mescide gidip Peygamberimiz aleyhisselamla birlikte öğle namazını kıldılar. 268

Peygamberimiz aleyhisselam, öğle namazını kıldırınca minberle evinin arasında oturdu.

Benî Selâman temsilcileri Peygamberimiz aleyhisselamın yanına vardılar. 269

Habib b. Amr:

" Ey Allah'ın Resûlü! Amellerin efdal ve üstünü hangisidir?" diye sordu.

Peygamberimiz aleyhisselam:

" Vaktinde kılınan namazdır! " buyurdu. 270

Benî Selâman temsilcileri, namaz hakkında, İslâm şeriatları hakkında, göz değmemesi için okuyup üflemenin caiz olup olmadığı hakkında birtakım sorular sordular. 271

İkindi namazını da Peygamberimiz aleyhisselamla birlikte kıldıktan sonra, ülkelerinin uğradığı kuraklıktan şikâyetlendiler.

Bunun üzerine, Peygamberimiz aleyhisselam, tek eliyle:

" Ey Allah'ım! Onları yurtlarında yağmurunla sula! " diyerek dua etti.

Habib b. Amr:

" Yâ Rasûlallah! Elinin ikisini de kaldır!

Çünkü, böyle yapmak, daha çokluk taşır ve daha güzeldir! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselam gülümsedi ve iki elini koltuğunun altları görününceye kadar kaldırdı.

Benî Selâman temsilcileri Medine'de üç gün kaldıktan ve ağırlandıktan sonra, Peygamberimiz aleyhisselamla vedalaştılar.

Peygamberimiz aleyhisselam onlara bahşişlerinin verilmesini de Bilal-i Habeşî'ye emretti. 272

Her birine bahşiş olarak beşer ukiyye gümüş verildi. 273

Bilal-i Habeşî:

" Bugün yanımızda daha fazla mal yoktur! " diyerek özür dileyince, temsilciler:

" Malın bundan daha çoğu ve daha güzeli olmaz! " dediler. 274

Yurtlarına döndüler. 275

Yurtlarını, Peygamberimiz aleyhisselamın dua ettiği gün ve saatte yağmura kavuşmuş buldular. 276

-------------------------------------

261. Kalkaşandî, Nihâyetü'l-ereb, s. 300.

262. İbn Hazm, Cemhere, s. 486, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1, s. 307.

* Cinab; Hayber, Selah ve Vâdi'l-kurâ taraflarında bir yerdir. Cinab'ın Benî Mâzinlerin konak yerlerinden olduğu da söylenir (Yâkût, Mu'cemu'l-büldân, c. 2, 164).

263. İbn Esîr, Usdu'l-gâbe, c. 1, s. 445, İbn Hacer, c. 1, s. 307.

264. Vâkıdî’den naklen İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 332-333, Taberî, Târîh, c. 3, s. 158, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 324, İbn Esîr, c. 1, s. 415, İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 3, s. 62.

265. İbn Sa'd, c. 1, s. 332, Halebî, İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 278, Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 61.

266. İbn Hacer, c. 1, s. 308, Zürkânî, c. 4, s. 61.

267. İbn Sa'd, c. 1, s. 333.

268. İbn Hacer, el-İsâbe, c. 1 , s. 308, Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 61.

269. İbn Sa'd, Tabakâtü 'l-kübrâ, c. 1, s. 332-333.

270. İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 3, s. 62, İbn Hacer, c. 1, s. 308, Halebî, İnsânu’l-uyûn, c. 3, s. 278, Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 4, s. 61.

271. İbn Sa'd, c. 1, s. 333.

272. İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânî, c. 4, s. 61-62.

273. İbn Sa'd, c. 1, s. 333, İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânî, c. 4, s. 62.

274. İbn Seyyid, Uyûnu'l-eser, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, Zâdu'l-mead, c. 3, s. 62, Halebî İnsânu'l-uyûn, c. 3, s. 278, Zürkânî, Mevâhibü'l-ledünniye Şerhi, c. 4, s. 62.

275. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 333, İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânî, c. 4, s. 62.

276. İbn Seyyid, c. 2, s. 257, İbn Kayyım, c. 3, s. 62, Halebî, c. 3, s. 278, Zürkânî, c. 4, s. 62.