Peygamberimiz aleyhisselâm; Medine'ye geldiği zaman, Medine'de Rûıme kuyusundan başka tatlı su bulunmadığını görüp:

" Rûme kuyusunu; Cennette ondan daha hayırlısı karşılığında, kim satın almak443 ve kendi kovasını Müslümanların kovalanyla eşit kılmak ister?" buyurunca, Hazret-i Osman onu444 öz malından bir kısmiyia445 satın alıp. 446 Peygamberimiz aleyhisselâma:

" Rûme kuyusunu şu kadara satın aldım! " dedi.

Peygamberimiz aleyhisselâm:

" Ecir ve sevabı sana ait olmak üzere, onu Müslümanlara vakfet, içir! " buyurdu. 447

Rûme kuyusu, Akîkte, 448 Akîk vadisinin aşağısında, sel sularının biriktiği yerin yakınında idi.

Kuyunun çevresi taşla örülü, derinliği onsekiz, eni sekiz zira idi.

İki zira kadarı su ile dolu idi.

Rivayete göre; bu kuyuyu ilk önce Müzeyne kabilesinden bir adam kazdırmış, sonradan Rûmetü'l-Gıfârî'nin malı olmuştu. 449 Rûmetü'l-Gıfârî, kırbasını bir müdde (iki avuç dolusu şeye) satardı. 450

Rûme kuyusu, bir Yahudinin de eline geçmişti.

Yahudi de, onun suyunu Müslümanlara satar, hiç kimseye parasız bir damla su içirmezdi. 451

Hazret-i Osman Yahudiye gidip kuyuyu ondan satın almak istedi.

Fakat Yahudi tamamını satmaya yanaşmayınca, kuyunun yarı hissesini ondan oniki bin dirheme satın aldı ve ona:

" İstersen, su almak için iki gün benim hisseme ayır; istersen, bir gün bana, bir gün sana ayır! " dedi.

Yahudi:

" Olur! Bir gün senin için ayrılmış olsun, bir gün de benim için! " dedi.

Hazret-i Osman'ın su alma gününde, Müslümanların su alma ihtiyacına iki gün bile kâfi gelmedi.

Bunun üzerine, Yahudi:

" Sen benim kuyu işimi bozdun! Öteki yarı hisseyi de satın al! " dedi.

Hazret-i Osman onu da oniki bin dirheme satın aldı452

Hazret-i Osman'ın Rûme kuyusunun tamamını otuzbeş veya kırk bin dirheme satın aldığı rivayeti de vardır. 453

Peygamberimiz aleyhisselâm; Medinelilerin sulama işlerini de düzene koydu.

Medine'nin Mehzur454 ve Müzeynib455 sulan hakkında:

" Yukarıda bulunanın, suyu, ayak bileklerine yükselinceye kadar tuttuktan sonra aşağıdakine salmasına hükmetti. 456

Bathan vadisi suyu hakkında da aynı şekilde hüküm verdi.

Mehzur suyu hakkında verdiği hükme göre; hurmalık sahipleri suyu ayak bileklerine, ekinciler ise nalın (takunya)larının tasmalarına yükselinceye kadar tutacaklar, bundan sonra, kendilerinden aşağıda bulunanlara salacaklardı. 457

Peygamberimiz aleyhisselâm, suyun fazlasını satmayı da yasakladı. 458

" Otların korunması için suyun fazlası esirgenmez." 459

" Kuyunun suyu, su almaya gelenlerden esirgenmez! " buyurdu. 460

-------------------------------------

443. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 75, Buhârî, Sahîh, c. 3, s. 74, Tirmizi, Sünen, c. 5. 627, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 6, s. 168, Begavî, Mesâbihu’s-sünne, c. 2 s. 198, Muhibbut-Taberî, Rıyâdu'n-nadrâ, c. 2, s. 123.

444. Buhârî, Sahih, c. 3, s. 74, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 627, Beyhakî, Sünen, c. 6, s. 16, Begavî, Mesâbihu’s-sünne, c. 2, s. 198.

445. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 75, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 627, Beyhakî, Sünen, c. 6, s. 168, Begavî, Mesâbihu’s-sünne, c. 2, s. 198, Muhibbut-Taberî, c. 2. 123.

446. Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 75, Buhârî, c. 3, s. 74, Tirmizî, c. 5, s. 627, Begavî, c. 2, s. 198.

447. Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 70, Muhibbut-Taberî, Rıyâdu'n-nadrâ, c. 2, s. 122.

448. İbn Sa'd, Tabakâtü'l-kübrâ, c. 1, s. 504.

449. Semhûdî, Vefâu'l-vefâ, c. 3, s. 970, 971.

450. Muhibbut-Taberî, Rıyâdu'n-nadrâ, c. 2, s. 122, Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 3, s. 969.

451. Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 3, s. 968.

452. İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1039, 1040, Muhibbul-Taberî, Rıyâdu'n-nadrâ, c. 2, s. 122, 123, Semhûdî, Vefâu'l-Vefâ, c. 3, s. 970.

453. Semhûdî, Vefâu'l-vefâ, c. 3, s. 968-969.

454. Mâlik, Muvatta, c. 2, s. 744, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 316, Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 9.

455. Mâlik, Muvatta, c. 2, s. 744, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 830, Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 9.

456. Mâlik, Muvatta, c. 2, s. 744, İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 10, s. 161, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 16, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s.. 830, Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 9.

457. Belâzurî, Fütûhu'l-büldân, c. 1, s. 10.

458. Müslim, Sahîh, c. 3, s. 1197, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 278.

459. Mâlik, Muvatta, c. 2, s. 744, Buhârî, Sahîh, c. 3, s. 75, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1198, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 277, Tirmizî, Sünen, c. 3, s. 572, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 6, s. 152.

460. Mâlik, Muvatta, c. 2, s. 745, Beyhakî, Sünenü'l-kübrâ, c. 6, s. 152.